DE ECHTE BRES COLUMN 51

Het worden rare Kerstdagen dat weet ik nou al, gewoon wat er allemaal gaande is in de wereld en in Nederland (lockdown) daar worden de mensen niet vrolijk van. We hebben allemaal hele erge korte lontjes (ik zelf ook) en dan valt het Kerstfeest wat tenslotte een feest is van vrede op aarde en liefde toch wel een beetje bij in het niet. Gewoon, ga nu maar eens de stad  in waar zijn die mooie winkels zoals vroeger van de Bijenkorf die helemaal versiert waren met bewegende Kerstmannen, ijsberen, treintje, lampjes, Kerstdorpen en er was volop gluwein te krijgen.

Nu mag je blij zijn als de mooie Kerstboom in de Passage heel blijft want als ik het zo lees zijn er door heel Nederland al wat Kerstbomen en Kerststallen gesloopt en in elkaar geslagen. Zelfs bij een verpleeghuis bij die ouwetjes werd de Kerstboom uit de hal gestolen, en de buren vonden nog wel sporen van vernielde ballen en Kerstpoppetjes een paar straten verderop. Misselijkmakend vind ik dit, en ik hoop dat degene die dit allemaal op hun geweten hebben d’r klauwen er af mogen rotte langzaam en pijnlijk.

Maar ik heb eigenlijk twee berichten waarover ik het in deze column wil hebben, en daarvan is er eentje heel goed, en eentje niet zo leuk voor mij persoonlijk althans. Ik ben al begonnen met de kutberichten dus laat ik dan ook maar eerst met het niet zo leuke bericht beginnen.

Jullie weten allemaal dat ik sinds een paar maanden een nieuwe vriend had, een schat van een vosje dat mij bijna iedere dag volgde in het park waar ik s’morgens vroeg Jimmy altijd uitlaat. Het duurde een paar weken tot dat hij zich aan mij liet zien, eerst heel schichtig en daarna bleven wij meestal effe een paar minuten naar elkaar kijken terwijl ik rustig tegen hem wat lulde.

Ik mocht van mijn Corretje geen stukkies kip meenemen zei ze ‘want dat word hij veel te tam’ en daar heeft ze natuurlijk gelijk in. Tot vanmorgen toen ik Jimmy weer ging uitlaten, lekker vroeg wat dan zagen we misschien het vosje nog. Ik was er bijna en zag een dame die ik wel vaker tegen kom met haar hondje die aan het huilen en aan het snikken was.

Toen ik haar vroeg wat er aan de hand was vertelden zij mij in tranen dat ze een dood vosje had zien leggen dat was aangereden naast de oversteekplaats, en dat ze daar flink door van streek was. Ik dacht nee hè het zal toch niet, en na effe te hebben gepraat en haar getroost te hebben vervolgde wij onze route. Maar het zat mij niet lekker en besloot toch te gaan kijken waar het vosje lag.

En ja hoor natuurlijk was het ‘mijn’ vosje dat daar lag met allemaal bloed uit zijn bekkie en zo dood als het maar kan. Het beestje lag niet in de weg en je geloofd het of niet met de tranen in mijn ogen ben ik helemaal vertieft Jimmy uit gaan laten. Maar het zat mij niet lekker en ik 112 twee gebeld en die vertelde mij dat ik zelf de dierenambulance moest bellen, nou die kreeg ik niet te pakken want dat kon pas om na negenen.

Gelukkig was de buurvrouw op de hoek van het winkeltje die mij zag bellen hetzelfde van plan en kwam naar buiten met haar telefoon in haar hand ,en toen ik vertelde dat ik hier nog wel een paar uurtje bleef wachten beloofde ze mij om te bellen. Dus dan was een hele korte vriendschap tussen mij en het vosje maar dat ik zoiets heb mogen meemaken in het hartje van Den Haag zal ik niet gauw vergeten.

Ja, en dan natuurlijk het goeie nieuws wat ik beloofde om deze column mee af te sluiten. Jullie weten dat ik als dik anderhalf jaar lang iedere dag er een paar tweets uitgooide met daarin de tekst dat onze Haagse D66 wethouder Robert van Asten een grote klootzak was, omdat hij loog en bedroog volgens mij dat de brandweer er bezwaar tegen had dat er een zebrapad zou worden aangelegd op de hoek van de Loosduinsekade en de Medemblikstraat.

Ik had zelf met de brandweer gepraat, en die wilden niet tussen mij en de gemeente in gaan zitten. Terwijl ik ook nog met een paar mannen van de brandweer had gesproken en die vertelden dat er aan de overkant van de weg wel een zebrapad (met wegversmalling zelfs) was en dat ging ook prima ging. Omdat als ze met toeters en bellen rijden iedereen wel gauw opzij gaat.

Sebastiaan Kruis onze fractievoorzitter van de PVV Den Haag heeft zich net zo hard er voor gemaakt in de raadskamer tijdens de vergaderingen en moties en wat er allemaal voor nodig was, dus Sebastiaan op de manier die juist was, en ik de wat orthodoxe wijze op twitter.

Maar nu komt het want door het aanhoudende pushen en er constant druk op te houden heeft wethouder van Asten besloten om nog maar eens met de brandweer en hulpverleners om de tafel te gaan zitten (ook mede door dat verschrikkelijke ongeval tussen auto versus fietser) met als uitkomst…..

Ja, hou jullie vast vanmorgen tranen over de dood van het vosje en nu tranen van vreugde want de heren hebben besloten dat er een zebrapad komt en zelfs een wegversmalling net zoals aan de andere kant van de weg. Lieve mensen wat ben ik daar blij om dat deze mensen nu ook hebben ingezien dat het om een levensgevaarlijke oversteekplaats gaat en daar maatregelen gaan treffen die ik heb aangezwengeld.

Dus ze zeggen wel eens de aanhouder wint en daar hebben ze gelijk in, maar ik had het natuurlijk nooit alleen gekund want zonder Sebastiaan Kruis, de PVV, mijn vele vrienden op twitter en wethouder van Asten hadden er in de toekomst nog veel meer ongelukken gaan gebeuren op die pleuris oversteek plaats.

De verwachting is dat deze (wel tijdelijke) versmalling en oversteekplaats eind januari 2022 klaar zijn. Jullie lezen het goed *tijdelijk* want na 4 maanden gaan ze evalueren met hulpdiensten en andere betrokkenen om de oversteek al dan niet te handhaven.

Tot volgende week,

Lieve groet van Henk Bres!!

PS: En jullie begrijpen wel dat dit gewoon voor vast is, en niet na 4 maanden gecanceld wordt. Omdat natuurlijk iedere gezond en normaal denkend mens weet dat deze zebra met wegversmalling nooit maar dan ook nooit meer mag verdwijnen en er nu in de gehele buurt met dank en vreugde gereageerd gaat worden op deze lang bevochte over(winning)steekplaats…..met dank aan iedereen.