DE ECHTE BRES COLUMN 37

Lex Schoemaker en de Bresjes!!

Het is weer echt ouderwets pestpokken weer maar daar kunnen we gelukkig met z’n allen niks aan doen anders hadden we daar ook bonje over in ons kouwe kikkerlandje. Maar het is herfst, en nog ongeveer 80 tot de Kerst, en dat is iets waar ik mij op kan verheugen. Heerlijk de kachel op sambal, en het hele huis versiert door mijn Corretje, een mooie Kerstboom en overal leuke lampjes aan, dus ik zeg laat maar komen ik ben er al klaar voor.

Zeven jaar geleden was het wel anders want toen kregen we net voor de Kerst te horen dat mijn Corretje kanker had, en dat ze nog maar een klein jaartje te leven had. Iedereen kent het verhaal dus daar hoef ik niet over uit te breiden. Maar ze wordt goed in de gaten gehouden door de liefste oncoloog van de wereld en dat is een hele geruststelling, maar iedere drie maanden is het weer verdomd spannend want je weet het maar nooit.
🙁

Afgelopen vrijdag was het weer zover en we moesten op controle (Corretje dan natuurlijk) naar het ziekenhuis. Ze moest eerst bloed prikken en terwijl ik op haar stond te wachten kwam er een vrijwilligster van het ziekenhuis naar mij toe met de vraag of ik Henk Bres was. Na dat te hebben bevestigd kwam Corretje eraan en die had onderweg gelijk maar een bakkie voor ons mee genomen met een lekkere gevulde koek.

Ja hoor zei deze mevrouw, ik had het al door dat dit jou Corretje moest zijn, en na een leuk gesprekje, over Charly (Corry haar tweede vader) die ook toevallig familie was van de ziekenhuis dame moest ze weer aan de bak om andere mensen wegwijs te maken.

We zaten lekker aan de koffie (hadden nog een uurtje de tijd voor we naar de oncoloog moesten) toe ik ineens een verdomd bekent gezicht zag en voordat ik het zelf besefte riep ik keihard door die hal, “Hey Lex” want het was Lex Schoenmaker met zijn vrouw Corrie die ook op ziekenhuis bezoek waren. Nou is Lex altijd een van mijn Haagse helden geweest, ik vond het toen een zeer goeie voetballer en de beste trainer die FC Den Haag heeft gehad.

Na een zeer gezellig, en leuk gesprek vroeg de vrouw van Lex of we met hem op de foto wilden, ze was me net voor want ik had precies hetzelfde willen vragen (zie foto Hierboven) en zo gezegd zo gedaan. De spanning was er bij ons daardoor een beetje af, en toen op  naar de oncoloog, die was super tevreden over Corretje 
😘 want ze was twee weken ervoor van medicijnen gewisseld en die sloegen prima aan en dat was te zien in/op haar bloedwaarden.

Wij superblij naar huis en de spanning was eraf gelukkig, dus we zaten de foto te kijken die Lex ons had opgestuurd toen ik besloot om de foto met een klein verhaaltje hoe leuk ik het vond dat we Lex en zijn vrouwtje tegen waren gekomen en dat het super ging met Corretje.

En eerlijk waar ik had niet zoveel leuke reacties verwacht op twitter, helemaal te gek…..maar en dan komt het, dan zitten er ook verschillende reacties bij van lui die een hekel aan mij hebben, en daar baal ik dan van.

Niet echt balen maar meer pissig, en heel kwaad want dat soort reacties doen best pijn, en als je een hekel aan mij heb pak mij dan aan want ik heb een brede rug en heb schijt aan wat die randdebielen schrijven.

Maar laat Corretje met rust, want dat is een lieve vrouw die al 55 jaar voor mij zorgt en die ook de Haagse humor aan haar (dikke) reet heb hangen en schrijf dan niet wanneer er eens een grafrede van haar komt en meer van dat soort dingen.

Link word ik daarop en als ze een keer het lef hebben om dat in mijn smoel te zeggen dat zweer ik je bij deze dat zodra ze die worden hebben uitgesproken ze het laatste wat ze zien mijn lachende gezicht is…….en dat geld idem dito voor mijn Jimmy want die is ook nog wel eens de klos door berichtjes van deze kankâh mongolen die anoniem op X zitten, de smerige toetsenbord ridders.

Maar ik laat mijn dag niet verpesten daardoor want daar was tie veel te mooi voor. Ben blij dat het ook met Lex en zijn vrouwtje goed gaat en met Corretje en Jimmy en de rest zal mij an me reet roesten
😠

Het is een beetje een softe huiselijke column geworden maar dat mag ook wel eens een keertje toch…..vooral omdat ik heel veel vragen krijg hoe het met de gezondheid van Corretje is……nou bij deze…….volgende week weer eentje waarin ik flink in loopt te kânkerûh 😉

Tot volgende week allemaal.

Met vriendelijke groet van Henk Bres.








2 gedachten over “DE ECHTE BRES COLUMN 37

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven